Ανάλυση του βιβλίου του προφήτη Δανιηλ κεφ. 2
- ZK
- 28 Νοε 2024
- διαβάστηκε 5 λεπτά
Δανιηλ, κεφαλαιο 2
Βρισκόμαστε περίπου στο 560 πΧ, όταν η Ιερουσαλήμ πέφτει κάτω από την εξουσία του Ναβουχοδονόσσορα ενώ στην ίδια περίοδο φαίνεται να έζησε ο προφήτης Ιερεμίας. Ο Ιερεμίας όπως και οι περισσότεροι προφήτες ήταν ενάντιος σε κάθε κάθε βασιλιά που δεν ακολουθούσε τους νόμους του Θεού. Στο κεφ 29 του Ιερεμία βλέπουμε να υποστηρίζει ότι αυτό είναι το πεπρωμένο, οτι κατα κάποιο τροπο θα πρέπει να περάσει ο Ισραηλ την περίοδο αυτή της υποδούλωσης (την καθαρίζει και χρονικά ) και συμβουλεύει να δείξουν υπακοή μέχρι ο Θεός να τους επιστρέψει ξανά στην ελεύθερη Ιερουσαλήμ. Αυτή η προτροπη ηταν σε αντίθεση με τον τότε Βασιληα του Ισραηλ που παρότρυνε τον λαό σε αντίσταση και επανάσταση. Έτσι ο Δανιήλ και οι υπόλοιποι Εβραίοι θα παραμείνουν υπόδουλοι στη Βαβυλώνα για περίπου 70 χρόνια μέχρι δηλαδή την πτώση της και την επικράτηση των Περσών. Θα αντισταθούν σε νόμους και απαγορεύσεις που προσβάλλουν θέματα πίστης όπως πχ το θέμα της διατροφής στο προηγουμενο κεφαλαιο. Κάνοντας εδώ μια προβολή σε αντίστοιχες σύγχρονες καταστάσεις, βλέπουμε ανθρώπους να αντιστέκονται σε διάφορες μορφές εξουσίας όπως πχ ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, στη υπερθερμανση του πλανητη κτλ. Σύμφωνα με τις προτροπές του Ιερεμία, τέτοιες μορφές αντίστασης δεν χρειάζονται, αλλά οφείλουμε να είμαστε επαναστάτες (εσωτερικη επανασταση) όταν πρόκειται για θέματα που άπτονται της πίστης μας και τότε η αντίσταση έχει στην ουσία την ευλογία και την υποστήριξη του Θεου ! Αντίστοιχο παράδειγμα βλέπουμε στην προς Ρωμαίους επιστολή από τον Απόστολο Παύλο.
Σε αυτό το κεφάλια ο Ναβουχοδονόσσορας βλέπει ένα όνειρο και δεν ζητάει μόνο να του το ερμηνεύσουν αλλά ζητάει να μαντέψουν κιόλας τι είδε στο όνειρο, κάτι στην ουσία ανθρωπίνως αδύνατο. Ο Δανιηλ προσεύχεται και ζητάει από τον Θεό να του αποκαλύψει το όνειρο ενώ παράλληλα ζητάει από τον Ναβουχοδονόσσορα να μην τιμωρήσει τους σοφούς που δεν κατάφεραν να το μαντέψουν. Δυο πράξεις που μας δείχνουν τη ταπεινοφροσύνη του Δανιηλ. Δεν εμφανίζεται ως ο ‘’σοφός’’, δείχνει ξεκάθαρα ότι η αποκάλυψη του ονείρου και της ερμηνείας είναι έργο του θεού και δεν εμφανίζεται με έπαρση έναντι των υπολοίπων σοφών του Βασιλειου.
Στο όνειρο περιγράφεται ένα άγαλμα του οποίου το κεφάλι είναι φτιαγμένο από χρυσό, το στήθος και οι βραχίονες από ασήμι, η κοιλιά και οι μηροί από χαλκό και τα πόδια ένα μέρος από σίδηρο και ένα από πηλό. Στη συνέχεια ένας λίθος αποκόπτεται από ένα βουνό ‘’χωρίς να το αγγίξει ανθρώπου χέρι’’ κτυπάει το άγαλμα το οποίο γίνεται κομμάτια και ο λίθος που χτύπησε το άγαλμα γίνεται ένα μεγάλο βουνό που σκεπάζει όλη τη γη. Ο Δανιήλ ερμηνεύει και εξηγεί στον Ναβουγοδονόσσορα ότι το χρυσό κεφάλι είναι ο Ναβουχοδονοσορας και η βασιλεία του, την οποία θα ακολουθήσει άλλη αλλά από ασήμι, όχι τόσο ισχυρή, μετά μια τρίτη από χαλκό και θα ακολουθήσει και μια τέταρτη που θα είναι μεν δυνατή σαν σίδερο θα συντριβεί όμως και αυτή, ενώ το γεγονός ότι αποτελείται από μείγμα σίδερου και πηλού δείχνει ότι η βασιλεία αυτή θα είναι διαιρεμένη, εν μέρη δυνατή και εν μέρη αδύνατη και ότι θα αποτελείται από μείγμα λαών οι οποίοι από τη μια θα κάνουν μεικτούς γάμους από την άλλη δε θα ενώνονται πραγματικά ο ένας με τον άλλο. Το λιθάρι συμβολίζει τη βασιλεία του Θεού που θα ιδρυθεί μετά από αυτά τα τέσσερα βασίλεια συντρίβοντας τα.
Υπάρχουν παρά πολλές και διαφορετικές ερμηνείες για το όνειρο αυτό του Ναβουγοδονόσσορα. Αυτό στο οποίο καταρχάς συμφωνούν όλες είναι ότι το όνειρο αυτό αποτελεί προφητεία που αφορά γεγονότα που ξεκινάνε από την τότε εποχή μέχρι και τις μέρες μας. Επίσης λίγο πολύ όλοι συμφωνούν ότι το κεφάλι χρυσού είναι το βασίλειο της Βαβυλώνας το οποίο θα συντριβεί από του λιγότερο ισχυρούς Πέρσες και θα ακολουθήσει το βασίλειο της Ελλάδος του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Περισσότερο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και εδώ υπάρχουν ακόμα περισσότερες διαφορετικές ερμηνείες το τέταρτο βασίλειο, αυτό που εκπροσωπείται από το μείγμα σιδήρου και πηλού και που καταστρέφεται στο τέλος ‘’όχι από ανθρώπινο χέρι‘’. Προσπαθώντας να συνοψίσουμε τις διάφορες αυτές ερμηνείες, εδώ φαίνεται να ξεκινάμε από την Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που ειχε «δυο πόδια» (Ανατολικη και Δυτικη αυτοκρατορια) και διαιρέθηκε καταλήγοντας στη συνέχεια στην ευρωπαϊκή ένωση με το μείγμα των λαών. Κάποιοι βλέπουν ακόμα και τον αριθμό των δέκα πρώτων κρατών μελών στα δέκα δάκτυλά των ποδιών του αγάλματος. Ενώ ο λίθος που θα συντρίψει αυτό το βασίλειο χωρίς ανθρώπινο χέρι, είναι η έλευση του Μεσσία και η επικράτηση της βασιλείας του Θεού. Αυτή η ερμηνεία υποστηρίζεται και από άλλες αναφορές στην Παλαιά Διαθήκη όπως πχ στο Δευτερονόμιο 32,4 : Γιατί είναι βράχος, τέλεια τα έργα του, οι δρόμοι του όλοι με δικαιοσύνη.Θεός πιστός και δίχως
αδικία, Θεός ευθύς και δίκαιος. Στον Σαμουήλ Α 2,2: ‘'Δεν υπάρχει άγιος όπως ο Κύριος· επειδή, δεν υπάρχει άλλος εκτός από σένα· ούτε υπάρχει βράχος όπως ο Θεός μας. Στον »Σαμουήλ Β» 22, 2-3 γραφει: ‘’Ο Κύριος είναι πέτρα μου, και φρούριό μου, και ελευθερωτής μου· ο Θεός είναι ο βράχος μου· σ' αυτόν θα ελπίζω· Η ασπίδα μου, και το στήριγμα της σωτηρίας μου, ο ψηλός πύργος μου, και το καταφύγιό μου, Ο σωτήρας μου· εσύ με έσωσες από την αδικία».
Ενώ ανάλογους παραλληλισμούς βλέπουμε και στην Καινή Διαθήκη: Προς Κορινθιους Α, 10, 3-4 ‘’και παντες το αυτο βρωμα πνευματικον εφαγον και παντες το αυτο πομα πνευματικον επιον επινον γαρ εκ πνευματικης ακολουθουσης πετρας η δε πετρα ην ο Χριστος ‘’
Πηγαίνοντας ένα ακόμα βήμα πιο πέρα μπορούμε να θεωρήσουμε ως τον λίθο τον Ιησού που αποκόπηκε από το όρος του ιουδαϊσμού !
Σε αυτό το τελευταίο τέταρτο βασίλειο, μπορούμε να δούμε και άλλες ερμηνειες: Ο πηλός και ο σίδηρος συνυπάρχουν αλλά στην ουσία δεν αναμειγνύωνται. Εδώ μπορούμε να δούμε αυτό που συμβαίνει σήμερα στο σύγχρονο κόσμο όπου το πνευματικό κομμάτι του ανθρώπου συνυπάρχει μεν αλλά δεν έχει κανένα σχεδόν δέσιμο με τον υλικό κόσμο του. Κυριαρχεί κάποιου είδους σύγχυση στον άνθρωπο για το κατα πόσον είναι ορθό να πορευθεί μα βάση τα πνευματικά του πιστεύω η να ακολουθήσει τη λογική και τους κανόνες του υλικού κόσμου. Από τη μια έχει τον ‘’πηλό’’ τον πνευματικό κόσμο, εύπλαστο και δημιουργικό και από την άλλη την ύλη, σκληρή και άκαμπτη ύλη. Σε αυτή την σύγχυση βρίσκεται σήμερα η σύγχρονη δυτικη κοινωνια, μη ξέροντας που να βασιστεί για να αντεπεξέλθει στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα ο κόσμος, όπως π.χ. στην τωρινη περίοδο της πανδημίας. Το παράδειγμα αυτό είναι ακόμα πιο αντιπροσωπευτικό λαμβάνοντας υπόψην ότι ο πηλός βρίσκεται εκεί και αποδυναμώνει το σίδηρο .
Το πιο αισιόδοξο μήνυμα όμως σε αυτή την ιστορία είναι ο ίδιος ο Δανιήλ. Στην ουσία αυτός που αποφασίζει και έχει την εξουσία είναι ο Δανιήλ, ο ‘’ασήμαντος’’ δούλος και όχι ο Ναβουγοδονοσσορας ! Αυτός που κινεί τα νήματα είναι ο Δανιήλ ως εκπρόσωπος του θεού (Όπως αντίστοιχα ο Ιωσήφ στη Αίγυπτο) και πηγαίνοντας ‘’ενάντια στο σύστημα !Ας μην παρασυρόμαστε λοιπόν και εμείς σήμερα απο την κατάσταση στον κόσμο, από την εικόνα που μας παρουσιάζουν και τις λύσεις που μας προτείνουν. Ας
ακούμε τα μηνύματα που μας έχει στείλει ο Θεός πολλά χρόνια πριν και ας αναζητήσουμε τις λύσεις σε παραδείγματα όπως αυτό του Δανιηλ.

Σχόλια