Ανάλυση του βιβλίου του προφήτη Δανιηλ κεφ. 5

ZK
28 Νοε 2024
διαβάστηκε 7 λεπτά

Δανιηλ κεφαλαιο 5

‘’Η επιγραφή στον τοίχο ‘’

Αυτή την έκφραση την βρίσκουμε σε διάφορες γλώσσες και παραδόσεις, αγνοώντας ότι προέρχεται από την Αγία Γραφή. Υπάρχει με πολλούς τρόπους έκφρασης στις διάφορες γλώσσες αλλά πάντα με το ίδιο βασικό μήνυμα. Ότι δηλαδή αγνουμε τα σημάδια που παρουσιάζονται γραμμένα μπροστά στα μάτια μας που αν τα λαμβάναμε υπόψην θα είχαμε προλάβει, θα είχαμε αποφύγει γεγονότα .

Είναι εκπληκτικό όταν αντιλαμβανόμαστε ποσα μηνύματα βρίσκονται στο βιβλίο του Δανιήλ τόσο σε πνευματικό και διδακτικό επίπεδο αλλά και σε προφητικό, με εφαρμογές ακόμα και στις μέρες μας και στη σύγχρονη ιστορία.Θα μπορούσε κανείς να πει ότι και μόνο το βιβλίο του Δανιήλ θα ήταν αρκετό για να συνοψίσει τα σημαντικότερα μηνύματα της Παλαιάς Διαθήκης έχοντας μάλιστα άμεση σχέση και με το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθηκης, την Αποκάλυψη .

Το βιβλίο ξεκινάει λοιπόν με τον βασιλιά της Βαβυλώνας Βαλτασσάρ που διοργανώνει ένα μεγαλειώδες συμπόσιο , για κάποιους ‘’όργιο’ ’ ενώ βρίσκονται σε πολιορκία από τους Μήδες. Η πολιορκία φαίνεται να είχε κρατήσει κάπου δυο χρόνια και οι Βαβυλώνιοι βρισκόντουσαν κατα κάποιο τροπο σε συνεχή εγκλεισμό και πολιορκία που θα μπορούσε κανείς να τα παραλληλίσει με τη σημερινή καραντίνα που ζούμε εξαιτίας του κορονοϊού. Οι Βαβυλώνιοι ήταν σίγουροι και περήφανοι για την ασφάλεια της πόλης τους. Η Βαβυλώνα περιστοιχιζόταν από τοίχο των οποίων το πλάτος ήταν τόσο που θα μπορούσαν να περάσουν ταυτόχρονα δυο άρματα το ένα δίπλα στο άλλο. Ήταν για αυτούς αδιαπέραστα! Ήταν αρκετά σίγουροι ώστε να κάνουν πάρτυ ενώ βρισκόντουσαν σε πολιορκία αλλά και αρετή αλαζόνες ώστε ο Βαλτασσάρ ζητάει να φέρουν, (για να πιει από αυτά), τα σκεύη που είχαν αφαιρέσει οι πρόγονοι του από το Ναό! Οι άνθρωποι αυτοί υπηρετούσαν τα δημιουργήματα αντί τον Δημιουργό ! Βλέπουν ξαφνικά ένα χέρι από το πουθενά να γράφει στον

τοίχο. Λόγω της άγνωστης γιαυτους γλώσσας αθώου που ήταν γραμμένο (Αραμαϊκή) θα αναγκαστουν να θυμηθούν τον Δανιήλ, το σοφό Ιουδαίο που είχε βοηθήσει τον πρόγονο του τον Ναβουγοδονόσορα στην ερμηνεία των ονείρων του. Εδώ ήδη αντιλαμβανόμαστε ότι το μάθημα του Ναβουγοδονόσορα περί αλαζονείας και της πτώσης του, είχε ξεχαστεί . Οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους, ζούσαν και ήταν μάρτυρες των όσων συνέβησαν στο Ναβουγοδονόσορα όπως και γνώριζαν και την ερμηνεία και την προφητεία που έδωσε ο Δανίηλ τότε.Ο Δανιηλ καλείται να λύσει το μυστήριο και διαβάζει και ερμηνεύει: “μετρήθηκες, ζυγίστηκες και βρέθηκες λειψός και το βασίλειο σου θα διαιρεθεί και πέσει στα χέρια άλλων”, των Περσών. Εδώ οφείλουμε να ανατρέξουμε στην ερμηνεία του πρώτου ονείρου του Ναβουγοδονόσορα όπου ήδη αρκετές δεκαετίες πριν ο Δανιήλ του αναφέρει ότι το βασίλειο του θα πέσει στα χέρια άλλης αυτοκρατορίας, των Περσών. Αυτή η προφητεία του Δανιήλ ήδη εκπληρώνεται .

Ποιο ήταν το αμάρτημα του Βαλτάσσαρ ? Στην ουσία κάνει τέσσερα αμαρτήματα με μια μόνο πράξη του:1. Αλαζονεία μπροστά στους εχθρούς του (κάνει γιορτές ενώ πολιορκείται η πόλη)

2. Αλαζονεία μπροστά στο μάθημα του παρελθόντος σχετικά με την ιστορία του Ναβουγοδονόσσορα.3. Ασέβεια στα θεία σκεύη και κατ’επέκταση σε κάθε τι θείο. Πίστη στην ύλη και στη χειρότερη της μορφή. Κάθε μορφή ειδολολατρείας έχει ‘’θεοποιήσει’’ κάποιο ον, πχ τον ήλιο η το φεγγαρι κλπ ,. Εδώ ο Βαλτασσάρ δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο, η πίστη του και η λατρεία του απευθύνονται ξεκάθαρα στον πλούτο και στο χρυσό.

4. Και τέλος, προσπαθεί να εξαγοράσει και τον Δανιήλ με πλούτο και αξιώματα. Ενώ τον χρειάζεται για να του ερμηνεύσει τη γραφή, ενώ γνωρίζει το παρελθόν του και τη σχέση του με τον ένα Θεό του, φέρνει το όλο γεγονός σε επίπεδο ανταλλαγής όπου και πάλι ο πλούτος και η ύλη θα είναι αυτά που χρειάζεται για να τον βγάλουν από τη δύσκολη θέση. Αλαζονεία, έλλειψη πίστης και σεβασμού στο Θείο, πίστη στην ύλη.

Τι κάνει εδώ ο Θεός? Θα μπορούσε να στείλει το μήνυμα του με ένα από τους γνωστούς του τρόπους. Να στείλει κάποιο άγγελο, ή ένα όνειρο. Το κάνει όμως με

ένα τρόπο καταρχάς τρομακτικό για όλους αυτούς τους αλαζόνες που γιόρταζαν . Όμως κάνει και κάτι άλλο . Γράφει το μήνυμα σε μια γλώσσα η οποία τους είναι άγνωστη και κυρίως τέτοια ώστε να έχουν ανάγκη ξαφνικά τον πιστό, υπηρέτη του θεού (και εκ διαμέτρου αντίθετο στα δικά τους πιστεύω) για να τους δώσει την ερμηνεία. Αναλογιστείτε για λίγο και θα βρείτε σίγουρα πολλά ανάλογα παραδείγματα και στη δίκη σας ζωή. Παραδείγματα όπου κάποιος εχθρός κάποιος που σας προκαλεί δυσκολίες στη ζωή, βρίσκεται σε ανάγκη αλλά κυρίως σε ανάγκη τέτοια όπου αυτός που μπορεί να τον σώσει να είστε εσείς! Αναλογιστείτε πόσες φορές, υπήρξε μια ανάγκη στο περιβάλλον σας, τέτοια ώστε εσείς να ήσασταν αυτός που θα μπορούσε να δώσει λύση και έτσι να γίνεται αποδεκτός η ακόμα και να αναδειχτείτε, να ενισχυθεί η θέση σας. Πόσες φορές γίνατε απαραίτητοι και σημαντικοί όπως ο Δανίηλ ήταν απαραίτητος εκείνη τη στιγμή στο βασίλειο και στην πόλη. Είναι μια μέθοδος που χρησιμοποιεί συχνά ο Θεός. Να φέρνει τους γύρω η τους άπιστους σε τέτοια ανάγκη ώστε ένας από τους υπηρέτες του να είναι ο απαραίτητος και μοναδικός που μπορεί να προσφέρει τη λύση. Και το κάνει αυτό όχι φυσικά για να μας αναδείξει, αλλά μας χρησιμοποιεί ως μέσον για να δείξει στους μη έχοντας πίστη σε Αυτόν το μεγαλείο του, την ευλογία και τα δώρα τις δυνατότητες που έχουν όσοι ακολουθούν το δικό του δρόμο.

Ο Βαλτασσάρ, παρόλη του την αλαζονεία, παρόλο που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο κάπου μέσα του καταλαβαίνει ότι αυτό που γράφτηκε στον τοίχο δεν είναι για καλό. Γιατί πανικοβάλλεται ? Θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε άλλο μήνυμα είτε κάτι καλό η τυχαίο. Όμως κάθε άνθρωπος ακόμα και εάν θέλει να επονομαζεται ‘’άθεος’’ έχει καπου μέσα του την διαίσθηση και τον “φόβο” του Θεού. Όπως αναφέρεται και στην προς Ρωμαίους επιστολή σε κάθε άνθρωπο υπάρχει μέσα του το ένστικτο της γνώσης της ύπαρξης του θεού. Όλοι έχουν γνώση Θεού ! Όπως μέσα στο κάθε άνθρωπο υπάρχει η γνώση του καλού και του κακού. Δε χρειάζεται να μας πει κανείς ότι να να κλέψουμε για παράδειγμα είναι κακό. Είναι εσωτερική αντίληψη/διαίσθηση/συνείδηση (προς Ρωμαίους 1,18-23). Ο κάθε ένας έχει μέσα του έναν ‘’μικρό θεό ‘’. Για αυτό ακριβής ο παντοδύναμος κατα τα αλλά βασιλιάς, νιώθει ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι στον τοίχο υπάρχει ένα μήνυμα για αυτόν και δεν είναι μήνυμα για καλό. Το νιώθει χωρίς να έχει καμία πίστη σε κάποιο Θεό. Δεν υπάρχουν άθεοι άνθρωποι στον κόσμο. Ο κάθε άνθρωπος έχει μέσα του τη γνώση της ύπαρξης του Θεού, όπως έχει και την αντίληψη του ποτέ κάνει το καλό ποτέ το κακό

, νιώθει τις προειδοποιήσεις όταν κάτι άσχημο έρχεται . Δε χρειάζονται μαθήματα για την ύπαρξη του Θεού.Η γριά γιαγιά-βασιλισσα προτείνει να φέρουν τον Δανιηλ. Ήταν άραγε η μόνη που θύμοταν την ιστορία η η μόνη που είχε αντιληφθεί το νόημα και τον ρόλο, τις δυνατότητες του Δανιηλ? Φαίνεται πως όχι. Στα χρόνια της περιπλάνησης και της τρέλας του Ναβογοδονόσορα, υπήρξαν αυτοί που δεν επενέβησαν και περίμεναν την επιστροφή του όπως και τον δέχτηκαν γιατί ακριβής είχαν πιστέψει και αυτοί στην προφητεία του Δανιήλ (ότι αυτή η δοκιμασία του Βασιλιά τους θα κρατήσει 7 χρόνια). Παρόλα αυτά η πρωτη αντίδραση τόσο του βασιλιά όσο και των υπολοίπων παρευρισκόμενων ήταν να καλέσουν αρχικά τους σοφούς μάγους για να λύσουν τον γρίφο. Κάνουν χρήση πρώτα της λογικής. Κάτι αντίστοιχο με αυτό που κάνουμε και εμείς σήμερα. Όταν αντιμετωπίζουμε μια κρίση είτε προσωπική είτε γενική στον κόσμο, απευθυνόμαστε πρώτα στη λογική, στους ‘’ειδικούς’’. Σαν άτομα, σαν ομάδες είτε κυβερνήσεις αναζητούμε τη λύση στα προβλήματα πρώτα στη λογική, στους ειδικούς παρόλο που ξέρουμε (όπως ήξεραν και τότε στη Βαβυλώνα) ότι στην ουσία αυτοί και η “σοφία” τους έχουν ήδη αποτύχει και δεν έχουν τις πραγματικές και ουσιαστικές λύσεις. Μόνο, σαν εσχάτη λύση (και αφού απογοητευτούμε από την Σοφία του κόσμου) τότε θυμοματσε να στραφούμε και να επικαλούμαστε το Θεό η τους ‘’Δανιήλ’’ Του.

Ο Θεός είχε δώσει χρόνο στην Ναβουγοδονοσσορα να δει και να δεχτεί τον πραγματικό Θεό μέχρι τη εκπλήρωση της προφητείας. Τους έδωσε πολλά χρόνια και πολλές ευκαιρίες ! Αντίστοιχα έδωσε ευκαιρία και τους γύρω του και στους απογόνους του να μάθουν από αυτό που συνέβηκε σε αυτόν (και να μην μασούν όπως ο Ναβουχοδονοσορας με τον κακό τροπο). Έτσι και εμείς οφείλουμε να μαθαίνουμε από το παρελθόν αλλά και κυρίως από αυτά που ήδη αναφέρονται στις Γραφές . Μπορούμε να μάθουμε μέσω της μελέτης και της γνώσης και να αποφύγουμε την μάθηση μέσω του δύσκολου τρόπου της προσωπικής εμπειρίας.

Τελος, σχετικά με την Βαβυλώνα και την σημασια της και τον συμβολισμό της: Συναντάμε τη Βαβυλώνα σε παρά πολλά σημεία της γραφής ( περίπου 300 ). Είναι η δεύτερη πόλη σε αναφορές μετά την Ιερουσαλήμ.

Στην αρχή της Βίβλου βλέπουμε τον Νιμροντ, που κάνει την πρώτη επανάσταση ταύτα που λέει ο Θεός και οργανώνει μια ισχυρή συμαχια πόλεων γύρω από την

Βαβελ. Μετά έχουμε την ιστορία του πύργου της Βαβέλ. Εκεί οι άνθρωποι αποφασίζουν ότι δε χρειάζονται το Θεό, φτιάχνουν τους δικούς τους νόμους πιστεύουν ότι έχουν την δύναμη στα χέρια τους.Για να φτάσουμε μέχρι το βιβλίο της Αποκάλυψης όπου συναντάμε ξανά τη Βαβυλώνα να αναφέρεται 144 φορές! (εδώ υπάρχουν διάφορες ερμηνείες , για άλλους αντιπροσωπεύει πχ την Ιερουσαλήμ για άλλους την Αμερική και τον δυτικό κόσμο, την πολιτική, τον υλισμό κτλ ). Ίσως όλα αυτά είναι σωστά !

Η Βαβυλώνα αντιπροσωπεύει τη ζωή της αλαζονείας, της αφθονίας και του υλισμού της ανομίας και της απουσίας πίστης στο Θεό. Στην Αποκάλυψη (17,18) βλέπουμε τη πτώση της Βαβυλώνας που εκπροσωπεί , την μη πνευματική ζωή την ζωή της ύλης. Εντός ΜΙΑΣ ΜΕΡΑΣ επέρχεται η πτώση που συμβολίζει τη πτώση του σύγχρονου δυτικού κόσμου, της πολιτικής, του χρήματος, της ανηθικότητας. Αξιοσημείωτο είναι ότι ενώ η τάση αφορά τον δυτικό κόσμο, ως κέντρο και ως παράδειγμα αναφέρεται και πάλι η Βαβυλώνα και κατ’επέκταση η περιοχή της Ανατολής . Μήπως συμβολίζει και την Ισλαμική πιστη-ειδολολατρεια ? Μήπως και τον σύγχρονο Χριστιανισμό που έχει εμπλακεί με την ύλη και την εξουσία και έχει ανακατέψει (όπως στην Βαβυλώνα που διαβάσαμε) τα Αγία με την Ύλη ?

Σήμερα βλέπουμε, νιώθουμε, υποψιαζόμαστε αυτό τον κίνδυνο της ‘’πτώσης’’ . Αντιλαμβανόμαστε την πολύ λεπτή ισορροπία των πραγμάτων και τους τρόπους με τους οποίους όλα μπορούν να καταστραφούν ‘’εντός μιας μέρας’’ . Μια πιθανή πτώση του χρηματιστηρίου πχ, μια παύση του διαδικτύου μπορούν να γκρεμίσουν τα πάντα σαν ντόμινο. Η γραφή ...είναι στον τοίχο...και εμείς ζούμε σε μια σύγχρονη Βαβυλώνα.

Ανάλυση του βιβλίου του προφήτη Δανιηλ κεφ. 5

Πρόσφατες αναρτήσεις

Σχόλια

ΘΕΙΚΗ ΑΓΑΠΗ