Ανάλυση του βιβλίου του προφήτη Δανιηλ κεφ. 8 και 9

ZK
28 Νοε 2024
διαβάστηκε 5 λεπτά

Δανιήλ κεφαλαια 8 και 9

Το δεύτερο όραμα του Δανιήλ

Ο Δανιήλ έζησε την ίδια περίοδο με τον Ιεζεκιήλ και τον Ιερεμία.Έζησε στη Βαβυλώνα περίπου 70 χρόνια υπό την αιχμαλωσία του Ναβουγοδονόσσορα αλλά κατάφερε να γίνει σημαντικός και απαραίτητος στο παλάτι χωρίς παράλληλα να συμβιβάζεται η να προδίδει την πίστη του. Τον είδαμε και στα προηγούμενα κεφαλαία να επαναστατεί ήρεμα και σοφά και να μην υπακούει στο νόμους, όταν τέθηκε θέμα πίστης και αντίθετα να χρησιμοποιεί την πίστη του ως όργανο σωτηρίας του ίδιου και των συναγωνιστών του πιστών Εβραίων, όπως πχ στο περιστατικό με τους φίλους του (3 παιδες) στην κάμινο και με τον ίδιο στο λάκο με τα λιοντάρια. Αναρωτιόμαστε που είναι σήμερα τέτοιοι Δανίηλ ?!Από το έβδομο κεφάλαιο και μέχρι το τέλος, εμφανιζεται το προφητικό κομμάτι του βιβλίου του Δανιήλ. Το ένατο κεφάλαιο έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και για ένα επιπλέον λόγο; εδώ συναντάμε για πρώτη φορά -στην Αγια Γραφη- ονομαστικα τον άγγελο Γαβριήλ που δίνει στον Δανιήλ την προφητεία για το μέλλον του λαού του, επειδη ηδη ο Δανιηλ ειχε αρχισει να ανησυχεί αφου πέρασαν ήδη τα εβδομήντα χρόνια σκλαβιάς που είχε προφητεύσει ο Ιερεμίας και παρόλα αυτά δεν επεστρεψε ο Ισραηλ ακόμα στην Ιερουσαλήμ.Στο έβδομο κεφάλαιο είδαμε το πρώτο όραμα του Δανιήλ, όπου περιγράφει όλες τις αυτοκρατορίες που θα ακολουθήσουν τους Βαβυλώνιους έως και την Ελληνική κυριαρχία, με αναφορές προφητικές που σύμφωνα με ερμηνείες φτάνουν έως και τις δικές μας σύγχρονες μέρες, ειδικά η ερμηνεία για την τέταρτη αυτοκρατορία. Οι συμβολισμοι και οι ερμηνείες είναι όμοια και στο όγδοο κεφάλαιο με αναφορές και πάλι στις αυτοκρατορίες που θα ακολουθήσουν συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής. Σε αυτό το κεφάλαιο ο Δανιήλ βλέπει στο όραμα του ένα κριάρι με δυο κερατά άνισα, το ένα μεγαλύτερο από το άλλο, να κτυπάει/επιτιθεται προς Δύση, βορρά και νότο και να μην μπορεί να του αντισταθεί κανείς. Ακολούθως εμφανίζεται ένας τράγος με ένα κέρατο, που καταφέρνει να εξοντώσει το κριάρι, καταστρέφοντας τα δυο του κέρατα και να επικρατήσει.

Στη συνέχεια το ένα κέρατο του τράγου καταστρέφεται και στη θέση του φυτρώνουν τέσσερα αλλά, προς τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Το ένα από αυτά, μεγάλωσε υπερβολικά με κατεύθυνση προς το νότο, την Ανατολή και προς τις δυνάμεις του ‘’ουρανού’’. Από τις δυνάμεις αυτές θα νικηθεί το ένα αυτό ‘’κέρατο ‘’ και οι άνθρωποι θα απελευθερωθούν. Ο Δανιηλ ρωτά στο όραμα του έως ποτέ θα συνεχιστεί η αιχμαλωσία ‘’ ἕως πότε ἡ ὅρασις στήσεται, ἡ θυσία ἡ ἀρθεῖσα καὶ ἡ ἁμαρτία ἐρημώσεως ἡ δοθεῖσα, καὶ τὸ ἅγιον καὶ ἡ δύναμις συμπατηθήσεται;, και λαμβάνει την απάντηση ‘’έως ότου περάσουν διαδοχικώς δύο χιλιάδες τριακόσια ημερονύκτια’’. Στο τέλος ζητάει να μάθει την ερμηνεία του οράματος και βλέπει τον Αρχάγγελο Γαβριήλ να του εξηγεί : Ο κριός είναι ο βασιλείες των Μήδων και των Περσών. Το κριάρι είναι το βασίλειο των Ελλήνων από το οποίο θα προκύψουν τέσσερα μικρότερα και πιο αδύναμα σε σχέση με το πρώτο πανίσχυρο κέρας. Στο τέλος όμως των καιρών αυτών ‘’όταν πλέον θα έχουν φθάσει εις την πληρότητά των αι αμαρτίαι των αποστατών Ιουδαίων’’ θα εμφανιστεί ένας βασιλιάς ισχυρός, πανούργος και πολυμήχανος που θα δράσει με δολιότητα και αλαζονεία και θα φέρει πολλές καταστροφές.

Η ερμηνεία του οράματος δίνεται από τον Γαβριήλ και είναι αρκετά ξεκάθαρη εκτός δυο σημείων: ποιος είναι αυτός ο τελευταίος βασιλιάς και τι ακριβώς σημαίνουν τα δυο χιλιάδες τριακόσια μερόνυχτα. Πριν προσπαθήσουμε να δώσουμε την ερμηνεία για αυτά, ας δούμε τι γίνεται στο ένατο κεφάλαιο. Ο Δανιήλ προσεύχεται έντονα μετά από μελέτη των γραφών και ειδικά όσον αφορά την ‘’ερήμωση της Ιερουσαλήμ για εβδομήντα έτη‘’ κατα την προφητεία του Ιερεμία. Ο Γαβριήλ εμφανίζεται ξανά για να του δώσει την ερμηνεία. ‘’Από τη μέρα της έναρξης της ανοικοδομήσεως της Ιερουσαλήμ έως και την έλευση του Μεσσία, θα περάσουν ‘’ἑβδομάδες ἑπτὰ καὶ ἑβδομάδες ἑξηκοντα δύο’’. Μετά τις πρώτες επτά εβδομάδες θα επιστρέψουν οι Ιουδαίοι αιχμάλωτοι και θα ανοικοδομηθεί η πόλη. Μετά την παρέλευσιν των εξήντα δύο εβδομάδων (εβδομαδων ετών ! συμφωνα με την ερμηνεια του εβραικου κειμενου), θα θανατωθεί ο Χριστός και η πόλη και οι κάτοικοι της θα καταστραφούν ξανά και θα πέσουν στο αιχμαλωσία. Για μία εβδομάδα ετών ο Χριστός θα συνάψη μίαν νέα διαθήκη. Κατά δε το μέσον της εβδομάδας αυτής, θα τεθή οριστικό πλέον τέρμα στις παλαιες θυσίες. ‘’ἑβδομὰς μία· καὶ ἐν τῷ ἡμίσει τῆς ἑβδομάδος ἀρθήσεταί μου θυσία καὶ σπονδή, καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν βδέλυγμα τῶν ἐρημώσεων, καὶ ἕως τῆς συντελείας καιροῦ συντέλεια δοθήσεται ἐπὶ τὴν ἐρήμωσιν.’’

Ας ξεκινήσουμε από τις εφτά βδομάδες. Καταρχάς διαχωρίζονται στις πρώτες 69 και μια τελευταία βδομάδα. Στη γραφή και σύμφωνα με τον προφήτη Ιεζεκιήλ , η ‘’μερα’’ εμφανίζεται ως έτος : εκαστην μιαν ημέραν προσδιωρισαν εις σε αντί ενός έτους (Ιεζεκιήλ 4,6). Επόμενως η πρώτη περίοδος των 69 βδομάδων μεταφράζεται σε 483 χρόνια. Το έτος δεν αναφέρεται στο γνωστό σε μας έτος των 365 ημερών. Το ημερολόγιο με τη σημερινή του μορφή χρησιμοποιείται μετά τον 1ο μΧ. αιώνα - Γρηγοριανού ημερολόγιο. Το εβραϊκό ημερολόγιο περιλαμβάνει 12 μήνες 29-30 ημερών, με βάση την περιφορά της σελήνης, με αποτέλεσμα να διαφέρει απο το Γρηγοριανο κατα 11 περίπου μέρες κάτι το οποίο διορθώνεται Με την προσθήκη ενός 13ου μήνα κάθε 3-4 χρόνια. Επίσης ανατρέχοντας στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε ότι το έτος περιλάμβανε 360 μέρες εφόσον ένας βιβλικός μήνας αποτελούταν από 30 μέρες. Έχουμε λοιπόν 483 βιβλικα έτη 360 ημερών που αντιστοιχούν σε 476 ηλιακά έτη και 25 μέρες.

Το χρονικό αυτό διάστημα ξεκινάει από την μέρα της έναρξης της ‘’ανοικοδομήσεως της Ιερουσαλήμ. Αυτό ιστορικά τοποθετείται στο 445 π.χ. στο διάταγμα του Αρταξέρξη προς το Νεεμια να επιστρέψει πίσω στην Ιερουσαλήμ και να ανοικοδομήσει τα το τείχος της. Δυο αλλά παρόμοια διατάγματα μπορεί να αφορούν αυτή την έναρξη, αυτό του Κύρου το 538 π.Χ.που επιτρέπει την επιστροφή των Ιουδαίων στην Ιερουσαλήμ και αυτό του Αρταξέρξη το 458 π.Χ στον Εσδρά να επιστρέψει και να λειτουργήσει το ναό, όμως και τα δυο δεν αναφέρονται στην ανοικοδόμηση της πόλεως η των τειχών αυτής.

Τοποθετώντας λοιπόν την έναρξη των εφτά εβδομάδων στο 445 π.Χ. εάν προσθέσουμε 476 έτη φτάνουμε ακριβως στα χρονια της έλευσης του Χριστου ενώ κάποιοι μελετητές, πιο λεπτομερειακά οδηγούνται ακριβως στην είσοδο Του στην Ιερουσαλήμ.Η τελευταία, εβδομηκοστή βδομάδα, αποτελεί ξεχωριστή περίοδο, με τους μελετητές να την μεταφέρουν στα χρόνια της δεύτερης έλευσης του Μεσσία, τοποθετώντας σε αυτήν τα χρόνια της κυριαρχίας του Αντίχριστου και το τέλος αυτής με την έναρξη της βασιλείας του Θεού.

Τα δυο χιλιάδες τριακόσια μερόνυχτα που εμφανίζονται στο εβραϊκό κείμενο αντιστοιχούν καταρχάς σε χίλιες εκατόν πενήντα μέρες εφόσον αναφέρονται σε ‘’μερόνυχτα’’, μέρες και νύχτες, πρωινές και εσπερινός θυσίες. Η περίοδος αυτή αντιστοιχεί όσο περίπου διήρκησε και ο διωγμός του Αντιόχου του δ’, του επιφανούς

τον οποίο θα συναντήσουμε ξανά στο ενδέκατο κεφάλαιο. Και στις δυο περιπτώσεις περιγράφεται ένας πανίσχυρος αλλά και ασεβής βασιλιάς που θα διωξει τους πιστούς και θα στήσει εκεί (στον Ναό) ‘’το βδέλυγμα της ερημώσεως‘’.

Ανάλυση του βιβλίου του προφήτη Δανιηλ κεφ. 8 και 9

Πρόσφατες αναρτήσεις

Σχόλια

ΘΕΙΚΗ ΑΓΑΠΗ